Dr hab. Jacek Semaniak - profesor Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach – został wybrany w czwartek na rektora tej uczelni. Był jedynym kandydatem na to stanowisko. W tajnym głosowaniu poparło go 60 z 96 elektorów.
Nowy rektor powiedział, że chciałby, aby UJK stał się aktywnym uniwersytetem dla aktywnych osób, zarówno pracowników, jak i studentów.
Według niego sztandarowym i wymagającym ogromnego zaangażowania – nie tylko uczelni, ale także środowiska medycznego i władz lokalnych – zadaniem jest uruchomienie w Kielcach kształcenia na kierunku lekarskim.
Rektor-elekt liczy na to, że za jego kadencji uczelnia zdobędzie kolejne cztery uprawnienia do nadawania stopnia doktora i cztery - doktora habilitowanego. Ma też nadzieję, że w perspektywie kilku lat środki zewnętrzne pozyskiwane na badania naukowe zwiększą się z kilku do kilkunastu milionów złotych.
Przypomniał, że uniwersytet realizuje szereg inwestycji; w tym roku oddane zostaną trzy budynku, m.in. biblioteki głównej, a kolejne inwestycje w infrastrukturę wkrótce się rozpoczną.
Nowy rektor UJK na kadencję 2012-2016 pełnił w latach 2005-2008 funkcję prorektora ds. dydaktycznych i studenckich, a od roku 2008 do chwili obecnej - prorektora ds. ogólnych. Od 2009 r. koordynował na uczelni realizację projektu „Rozwój bazy badawczej specjalistycznych laboratoriów uczelni publicznych regionu świętokrzyskiego”, podjętego we współpracy z Politechniką Świętokrzyską, w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka.
Według Semaniaka, nowoczesna baza naukowa i dydaktyczna uniwersytetu musi czynić z niego liczącego się partnera nie tylko dla instytucji naukowych i edukacyjnych, ale również dla przedsiębiorców, instytucji otoczenia biznesu i kultury.
Prof. Semaniak jest specjalistą w dziedzinie fizyki atomowej i molekularnej. Studia magisterskie ukończył w 1988 r. w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach. Stopień doktora nauk uzyskał w Instytucie Problemów Jądrowych w Świerku, a habilitację - na Uniwersytecie Warszawskim. Odbył długoterminowe staże naukowe w Królewskiej Politechnice Sztokholmskiej, Uniwersytecie Sztokholmskim i Zjednoczonym Instytucie Badań Jądrowych w Dubnej.