Decyzją Uniwersyteckiego Kolegium Elektorów rektorem na kadencję 2016–2020 dnia 23 marca został wybrany prof. Adam Jezierski, który od 2008 r. pełni funkcję prorektora ds. badań naukowych i współpracy z zagranicą.
Prof. Adam Jezierski - dwudziesty rektor Uniwersytetu Wrocławskiego - rozpocznie kadencję 1 września 2016. Będzie trzecim chemikiem sprawującym funkcję rektora i jednocześnie drugim - po Marku Bojarskim - rektorem wybranym na kadencję czteroletnią. To czwarty w historii Uniwersytetu przypadek, że pełniący dwukrotnie funkcję prorektora profesor, został rektorem. Wcześniej w takiej sytuacji znaleźli się Kazimierz Urbanik, Mieczysław Klimowicz i Marek Bojarski. Podobnie jak jeden z poprzedników, Mieczysław Klimowicz, prof. Adam Jezierski na fotelu rektorskim zasiądzie w wieku 68 lat, co oznacza, że w 2020 r. nie będzie mógł się ubiegać o reelekcję.
W zamkniętym posiedzeniu Uniwersyteckiego Kolegium Elektorów brało udział 196 osób. Do wygranej potrzebnych było minimum 101 głosów (większość statutowa). Prof. Jezierskiemu zabrakło 3 głosów, by wygrać w pierwszej turze - otrzymał ich 98. Na prof. Elżbietę Kościk głosowało 60 osób, zaś na prof. Eugeniusza Zycha 38. Rozstrzygające było drugie głosowanie, w którym prof. Jezierski otrzymał 152 głosy, a prof. Kościk 27.
Prof. dr hab. Adam JEZIERSKI (ur. 1948) - chemik. W 1970 r. na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii uzyskał dyplom magistra chemii, w 1978 r. zrobił doktorat, zaś stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych otrzymał w 1986 r. W 1995 roku został profesorem nauk chemicznych, a od 2000 r. jest profesorem zwyczajnym. Specjalizuje się w fizykochemii nieorganicznej, spektroskopii molekularnej. Zajmuje się m.in. problemami ochrony gleby, utylizacji odpadów, zastosowaniem nowoczesnych metod fizykochemicznych do badania środowiska. Współpracuje z wieloma ośrodkami zagranicznymi i uczestniczy w dużych międzynarodowych programach badawczych. Jego zainteresowania badawcze dotyczą chemicznych przemian materii organicznej w środowisku przyrodniczym ze szczególnym uwzględnieniem chemii wolnych rodników; utylizacji odpadów; roli metali ciężkich oraz innych ksenobiotyków w środowisku przyrodniczym; zastosowania metod rezonansów magnetycznych w badaniach środowiska przyrodniczego; zastosowania spektroskopii elektronowego rezonansu paramagnetycznego (EPR) w badaniach wpływu czynników chemicznych i biologicznych na błony komórkowe oraz zastosowania nowoczesnych biodegradowalnych środków powierzchniowo czynnych (surfaktantów). Opracowane przez niego i stosowane metody pozwalają na szybki i efektywny monitoring jakości i przemian materiału organicznego w przyrodzie oraz ocenę stanu środowiska przyrodniczego i organizmów żywych w oparciu o reakcje wolnorodnikowe. Prof. Jezierski jest autorem ponad 130 publikacji w czasopismach międzynarodowych i książkach. Aktywnie uczestniczył w 140 konferencjach międzynarodowych, współpracuje z wieloma zagranicznymi ośrodkami zajmującymi się problemami m.in. ochrony gleb, utylizacji odpadów i reakcji wolnorodnikowych w środowisku przyrodniczym. Wykładał na uczelniach w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Włoszech, Rosji oraz Chinach, zapraszany jest ponadto do licznych ośrodków zagranicznych z referatami. Jest członkiem gremiów naukowych międzynarodowych konferencji, recenzentem czasopism naukowych i uczestnikiem międzynarodowych programów badawczych dotyczących ekologii. Liczba cytowań publikacji (bez autocytowań) sięga 900. Wypromował czterech doktorów i kilkudziesięciu magistrów chemii. Prof. Jezierski w latach 1990-1996 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii (po reorganizacji Wydziału Chemii), w latach 1999-2005 - prodziekana Wydziału Chemii, a od 2008 r. pełni funkcję prorektora ds. badań naukowych i współpracy z zagranicą (dwie kadencje). Jest współorganizatorem działającego na UWr od roku 1992 interdyscyplinarnego seminarium Studium Generale Universitatis Wratislaviensis oraz redaktorem wydawnictw tego Studium (dotychczas wydane 19 tomów). Prowadzi seminaria i współredaguje wydawnictwa. Jest zaangażowany w popularyzację nauki, a w kadencji 2015-2020 jest członkiem Komitetu Monitorującego RPO Dolnego Śląska. Prof. Jezierski lubi piesze górskie wycieczki w Sudetach i wycieczki rowerowe w okolicach Wrocławia. Lubi muzykę barokową i romantyczną, sam też gra na fortepianie i organach głównie dla gości odwiedzających Uniwersytet oraz dla starszych pracowników UWr. Czyta i stara się zrozumieć książki dotyczące historii myśli filozoficznej. Lubi i ceni polską poezję XIX i początku XX wieku. Aby zapewnić sobie niezbędną dawkę optymizmu w chwilach trudnych czyta książki Stanisława Lema.
"Pielęgnujmy mądrość" - rozmowa z rektorem-elektem prof. Adamem JezierskimW trakcie uroczystości w Sali Senatu, głos zabrał rektor-elekt, prof. Adam Jezierski - Mamy jeszcze trochę czasu, aby dobrze przygotować się do startu. Wykorzystajmy go dobrze. Musimy utwierdzić społeczność akademicką w przekonaniu, że dokonała właściwego wyboru. Powinniśmy być zawsze dostępni dla studentów, doktorantów i pracowników naszej uczelni. Nasza praca to przede wszystkim służba, trudna i odpowiedzialna. Chcemy trzymać Uniwersytet Wrocławski dobrą ręką - podkreślił.
Nowi prorektorzy swoją kadencję na lata 2016-2020 rozpoczną już we wrześniu.
Prof. dr hab. Iwona Bartoszewicz
Filolog germański, Instytut Filologii Germańskiej, Wydział Filologiczny - prorektor ds. nauki
Urodziła się we Wrocławiu. Po ukończeniu nauki w X Liceum Ogólnokształcącym im. Stefanii Sempołowskiej we Wrocławiu podjęła studia germanistyczne i niderlandystyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończyła z wyróżnieniem w roku 1981. Od października 1981 r. związała swoją zawodową karierę z Instytutem Filologii Germańskiej UWr. Została zatrudniona na stanowisku asystenta stażysty w Zakładzie Lingwistyki Stosowanej i Współpracy z Przemysłem, kierowanym przez prof. Eugeniusza Tomiczka. Stopień naukowy doktora uzyskała w 1988 r. na podstawie rozprawy "Analoge Sprichwörter im Deutschen, Niederländischen und Polnischen. Eine konfrontative Studie" napisanej pod kierunkiem prof. Eugeniusza Tomiczka. W tym samym roku została zatrudniona na stanowisku adiunkta. Stopień doktora habilitowanego w zakresie językoznawstwa otrzymała w roku 1999. Monografia habilitacyjna nosi tytuł: "Formen der Persuasion im deutsch-polnischen politischen Dialog. Untersuchungen zu politischen Reden zwischen 1989 und 1995". Na stanowisko profesora Uniwersytetu Wrocławskiego została mianowana w 2003 r. Dnia 3 marca 2010 r. z rąk śp. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, prof. Lecha Kaczyńskiego, otrzymała akt nadania tytułu profesora, podpisany 30 grudnia 2009 r. Od 1 listopada 2011 r. jest profesorem zwyczajnym.
Zainteresowania naukowe, początkowo problematyką frazeologiczno-paremiologiczną, później politolingwistyczną zaowocowały prowadzonymi w latach 1994 -2003 badaniami tekstów publicystycznych oraz dokumentów politycznych dotyczących relacji polsko-niemieckich. Prof. Bartoszewicz jest pierwszą polską germanistką, która jako językoznawca zajęła się problematyką retoryczno-argumentacyjną i wypracowała wynikającą z tego profilu badawczego oryginalną metodę analizy tekstów użytkowych. W 2008 r. ukazała się jej monografia "Krainy retoryczne. Zapiski z podróży" podsumowująca prowadzone dotychczas badania i pokazująca fascynację autorki retoryką. Zakres zainteresowań badawczych: językoznawstwo germanistyczne synchroniczne (w tym strukturalne, porównawcze i stosowane), frazeologia i paremiologia niemiecka, niderlandzka i polska, teoria tekstu, analiza tekstu, pragmalingwistyka, stylistyka językoznawcza, politolingwistyka, retoryka, teoria argumentacji, logika.
Prof. Iwona Bartoszewicz opublikowała ponad 60 prac naukowych oraz 4 monografie. Prace ukazały się w tomach zbiorowych oraz w renomowanych polskich i zagranicznych czasopismach m.in. w Austrii, Niemczech, na Węgrzech i w USA. Wyniki badań prezentowała na wielu międzynarodowych krajowych i zagranicznych konferencjach naukowych. Jako visiting profesor miała wykłady m.in. w Technische Universität Chemnitz, Ruhr- Universität Bochum, Freie Universität Berlin oraz na Uniwersytecie Sorbona w Paryżu.
Prof. Iwona Bartoszewicz jest współredaktorem najstarszej w Polsce germanistycznej serii wydawniczej Germanica Wratislaviensia. Jest członkiem kolegium redakcyjnego serii prac językoznawczych Linguistische Treffen in Wrocław, a także Studia Translatorica. Ponadto jest członkiem Rady Naukowej czasopisma Lingwistyka Stosowana Applied Linguistics Angewandte Linguistic (Uniwersytet Warszawski), Rady Naukowej czasopisma Kwartalnik Neofilologiczny (Uniwersytet Warszawski), Rady Naukowej czasopisma Forum Artis Rhetoricae (Uniwersytet Warszawski) oraz Rady Naukowej czasopisma Beiträge zur Germanistik, wydawanego przez Zarząd Główny Stowarzyszenia Germanistów Polskich. Jest organizatorem i współorganizatorem cyklicznych międzynarodowych konferencji językoznawczych "Linguistische Treffen in Wrocław" oraz "Kongresów Germanistyki Wrocławskiej".
Wypromowała 5 doktorów, przy czym jedna z tych osób uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego. Opiekuje się trojgiem doktorantów. Recenzowała kilkadziesiąt dysertacji, dorobków habilitacyjnych, wniosków o stanowisko i tytuł profesora oraz jeden wniosek o tytuł doktora honoris causa. Wypromowała blisko 300 magistrów.
Jest członkiem krajowych i międzynarodowych stowarzyszeń naukowych: Internationale Vereinigung für Germanistik, Verein der Freunde des Instituts für deutsche Sprache (Mannheim), Stowarzyszenia Germanistów Polskich, Niemiecko-Polskiego Towarzystwa Uniwersytetu Wrocławskiego, Polskie Towarzystwo Retoryczne.
W latach 1996-1997 kierowała Zaocznym Studium Filologii Germańskiej, a w latach 2000-2002 - Podyplomowym Studium Kształcenia Nauczycieli Języka Niemieckiego. W latach 2002-2012 była zastępcą dyrektora Instytutu Filologii Germańskiej ds. dydaktycznych. W tym czasie Instytut Filologii Germańskiej jako jedyny w Polsce uzyskał w 2004 r. ocenę wyróżniającą Państwowej Komisji Akredytacyjnej oraz w 2005 r. prestiżową akredytację Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej. Opracowała i wdrożyła projekt specjalizacji na germanistyce oraz przeprowadzała liczne modyfikacje programowe studiów germanistycznych w Instytucie Filologii Germańskiej.
W 2004 r. została jednym z ekspertów Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej dla specjalności filologia germańska, a w 2005 r. powołano ją do grupy ekspertów Państwowej Komisji Akredytacyjnej. W 2009 r. została jej powierzona funkcja koordynatora zespołu przygotowującego zmodyfikowane standardy akredytacyjne dla specjalności filologia germańska dla Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej. 2010 koordynator Zespołu Ekspertów Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej do wypracowania standardów akredytacyjnych. 2011 Członek zespołu projektu "Wzorcowe opisy wybranych kierunków studiów" MNiSW 'Filologia obca'. 2011 Członek Zespołu Ekspertów ds. Krajowych Ram Kwalifikacji przy MNiSW.
Od roku 2002 jest kierownikiem Zakładu Języka Niemieckiego w Instytucie Filologii Germańskiej. Następca śp. prof. dr hab. Eugeniusza Tomiczka na funkcji dyrektora Instytutu Filologii Germańskiej UWr. w kadencji 2012-2016. Rada Naukowa Instytutu Filologii Germańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego posiada uprawnienia do nadawania stopni i tytułów naukowych w zakresie literaturoznawstwa i językoznawstwa.
W kadencji 2012-2016 reprezentowała Wydział Filologiczny w Senacie Uniwersytetu Wrocławskiego i uczestniczyła w pracach Senackiej Komisji Finansowej oraz Senackiej Komisji Nauki i Współpracy z Zagranicą.
Nagrody Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego: za działalność dydaktyczno-wychowawczą w latach 1983, 1987, 1989; za osiągnięcia organizacyjne latach 2003, 2004, 2005; za osiągnięcia naukowe w latach 2000, 2008, 2009, 2013. Nagrody jubileuszowe Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego za 20, 25 i 30 lat pracy. Stypendia naukowe Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego w latach: 2003-2004, 2004-2005, 2005-2006. Medal Komisji Edukacji Naukowej - sierpień 2012 r.
Archeolog, Instytut Archeologii, Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych - prorektor ds. współpracy z zagranicą i projektów międzynarodowych
Urodził się w1950 r. w Połczynie-Zdroju i ukończył tam Liceum Ogólnokształcące w 1968 r. Następnie studiował archeologię i filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim w latach 1968-1974, gdzie także uzyskał doktorat w 1980 r. i habilitację w 2004 r. Poza językiem ojczystym posługuje się angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim. Przebywał na stypendiach i wykładał na wielu uczelniach zagranicznych, w tym na uniwersytetach i w instytutach badawczych w Bordeaux, Paryżu i Rennes (Francja), Burgos i San Sebastian (Hiszpania), Bazylei, Neuchâtel i Zurychu (Szwajcaria), Ferrarze i Mediolanie (Włochy), Liège (Belgia), Amsterdamie i Groningen (Holandia), Berlinie, Halle, Jenie, Kolonii i Tybindze (Niemcy) oraz w Oksfordzie i Southampton (Wielka Brytania), Saint Louis (USA), Hajfie (Izrael), Brnie i Pradze (Republika Czeska), Nitra i Bratysława (Słowacja), Kaliningradzie (Federacja Rosyjska) oraz Pekinie (Chiny).
Prof. Burdukiewicz jest członkiem wielu stowarzyszeń naukowych, w tym UISPP (Międzynarodowa Unia Nauk Pra- i Protohistorycznych), European Society for the Study of Human Evolution, Society for American Archaeology, Paleoanthropology Society i innych, a ponadto założycielem i od trzynastu lat prezesem Stowarzyszenia Krzemieniarskiego SKAM, które co roku organizuje warsztaty naukowe w Polsce i innych krajach. Oprócz tego jest wiceprzewodniczącym Komisji Archeologicznej Oddziału PAN we Wrocławiu oraz członkiem Komitetu Nauk Pra- i Protohistorycznych PAN. Wypromował 4 doktorów i sprawuje opiekę nad kolejnymi 8 doktorantami. Poza zwykłą działalnością dydaktyczną prowadził program Fellowships offered to UNESCO. Post-graduate research studies dla studentów zagranicznych - pod patronatem UNESCO w latach 2004 i 2005.
Na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych w latach 2005-2012 przez dwie kadencje pełnił funkcję prodziekana ds. nauki i studentów. Od 2004 r. jest kierownikiem Zakładu Archeologii Epoki Kamienia w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Z kolei od 2012 r. jest członkiem Senatu Uniwersytetu Wrocławskiego oraz przewodniczącym Senackiej Komisji Nauki i Współpracy z Zagranicą. W 2013 r. był członkiem komisji ewaluacyjnej Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Prof. Burdukiewicz kierował lub brał udział w wielu grantach krajowych i międzynarodowych. Do najważniejszych należą koordynowane przez niego granty międzynarodowe Lower Palaeolithic small tools in Europe and the Levant z 2001 r. (Europejska Fundacja Nauki) oraz realizowany w Peru w ramach 7. Ramowego Programu Unii Europejskiej projekt MIRG-CT-2007-209938. Jest także od wielu lat konsultantem i recenzentem wniosków grantowych w Polsce i innych krajach, Europejskiej Fundacji Nauki, a także Komisji Europejskiej oraz międzynarodowych list rankingowych uczelni, jak QS i Times Higher Education.
Do jego najważniejszych osiągnięć należą badania nad początkami zasiedlenia północnej Eurazji w okresie 0,3-1 mln lat temu. Do niedawna te obszary Eurazji, w tym ziemie polskie, uchodziły za niezamieszkałe we wczesnych dziejach ludzkości. Dokonał także wielu odkryć terenowych oraz we współpracy interdyscyplinarnej i międzynarodowej badał stanowiska dolnopaleolityczne w Polsce, Niemczech, Francji, Włoszech oraz w Chinach. Ponadto wspólnie z uczonymi z Uniwersytetu w Hajfie badał stanowisko Bizat Ruhama na Pustyni Negew w Izraelu, które jest datowane na ok. 1 mln lat temu. Badania te umożliwiły mu przedstawienie nowej koncepcji początków zasiedlenia północnej Eurazji i wyodrębnienie nowej jednostki taksonomicznej, czyli dolnopaleolitycznego technokompleksu mikrolitycznego, co w poważnym stopniu zmienia koncepcję początków zasiedlenia Eurazji. Innym nurtem jego zainteresowań jest ponowne zasiedlenie północnej Europy po ostatnim zlodowaceniu, czyli 15-10 tys. lat temu, na tle zmienności czasowo-przestrzennej środowiska. W tym zakresie opublikował kilka książek oraz wiele artykułów w języku polskim, angielskim, francuskim i niemieckim, które zainspirowały w Europie nową falę badań nad tym zagadnieniem i doczekały się licznych cytowań. Osiągnięte rezultaty badań pradziejów ziem polskich i innych krajów były przedstawiane na ponad stu konferencjach krajowych i międzynarodowych oraz w około dwustu publikacjach naukowych. Ponadto prof. Burdukiewicz jest autorem licznych haseł encyklopedycznych oraz artykułów popularnonaukowych, wydanych w kraju i za granicą. Większość jego publikacji ukazała się w językach kongresowych w głównych wydawnictwach naukowych na świecie: E.J. Brill, Elsevier, Springer oraz Wiley-Blackwell.
W chwilach wolnych prof. Burdukiewicz uprawia piesze wycieczki nizinne i górskie oraz dalekie podróże. Chętnie czyta Dialogi Platona i literaturę piękną, zwłaszcza utwory Stefana Themersona i Gilberta K. Chestertona.
Fizyk, Instytut Fizyki Doświadczalnej, Wydział Fizyki i Astronomii - prorektor ds. nauczania
Urodził się 25 października 1950 r. w Dzierżoniowie. Jest absolwentem I LO im. Jędrzeja Śniadeckiego w Dzierżoniowie. Studia fizyki na Uniwersytecie Wrocławskim ukończył z wyróżnieniem w roku 1973. W tym samym roku został zatrudniony na Uniwersytecie Wrocławskim, pracując kolejno na stanowiskach: asystenta stażysty (1973-1974), asystenta (1974-1975), starszego asystenta (1975-1981), adiunkta (1981-1999), a od 1999 roku na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Stopień doktora nauk fizycznych uzyskał w roku 1981 na podstawie rozprawy "Nieliniowe własności siarczanu trójglicyny w pobliżu temperatury przemiany fazowej" wyróżnionej nagrodą Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. W roku 1993 na podstawie rozprawy "Dielectric Non-linear Properties of Same Real Ferroelectric Crystals" uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych. Tytuł naukowy profesora nauk fizycznych otrzymał w 2007 r.
Obszar zainteresowań naukowych to fizyka kryształów, w szczególności ferroiczne przemiany fazowe i towarzyszące im zjawiska krytyczne. Jest autorem i współautorem 48 publikacji, w znakomitej większości w czasopismach z listy filadelfijskiej. Był recenzentem pięciu rozpraw doktorskich i jednej habilitacyjnej. Recenzował publikacje naukowe dla czasopism "Ferroelectrics" oraz "Journal of Solid State Chemistry". Był także recenzentem dwóch monografii publikowanych w wydawnictwie "Grenoble Science". Przez wiele lat współpracował z Laboratorium Spektrometrii Fizycznej na Uniwersytecie J. Fourier w Grenoble - początkowo jako stypendysta Rządu Francuskiego, później zaś w charakterze profesora wizytującego.
Od dwudziestu lat znaczną część swojego czasu poświęca sprawom organizacji nauczania na macierzystym wydziale i w uczelni. W latach 1996-2002 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. dydaktyki Instytutu Fizyki Doświadczalnej, następnie do 2005 r. był prodziekanem Wydziału Fizyki i Astronomii - tę funkcję ponownie pełni obecnie. Przez dwie kadencje, w latach 2005-2012 pełnił funkcję prorektora ds. nauczania. W tym czasie był członkiem Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej, przy czym w latach 2008-2012 był członkiem jej prezydium. W latach 2005-2012 kierował pracami Kolegium Prorektorów ds. Kształcenia oraz ds. Studenckich Uczelni Wrocławia, Opola i Zielonej Góry. Od roku 1996 uczestniczy w pracach Senackiej Komisji Nauczania - ostatnio jako jej przewodniczący. Jest pełnomocnikiem rektora ds. zapewniania jakości kształcenia.
Za prace naukowe oraz działalność organizacyjną był 22 razy wyróżniany Nagrodą Rektora. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (2000 r).
Prof. Cach jest żonaty (żona Halina - nauczycielka języka angielskiego) i ma troje dzieci. Córka Agnieszka jest doktorem biotechnologii, Aleksandra jest lektorką języka hiszpańskiego i języka polskiego dla obcokrajowców), a Krzysztof jest fizykiem komputerowym pracującym jako informatyk.
Prof. Cach pasjonuje się fotografią, kolekcjonuje wieczne pióra, a w wolnych chwilach dla relaksu lubi grać na gitarze lub mandolinie.
Prawnik, Katedra Prawa Finansowego, Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii - prorektor ds. finansów i rozwoju
Prof. Wiesława Maria Miemiec (ur. 1949), profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego. Specjalizuje się w prawie finansowym ze szczególnym uwzględnieniem finansów jednostek samorządu terytorialnego. Zajmuje się także zagadnieniami prawnymi finansowania zamówień publicznych i odpowiedzialności powstałej w związku z naruszeniem dyscypliny finansów publicznych. Studiowała i doktoryzowała się na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie uzyskała w 2005 r. tytuł doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Prawne gwarancje samodzielności finansowej gminy w zakresie dochodów publicznoprawnych. Z Uniwersytetem Wrocławskim związana jest zawodowo od 1983 r. Tytuł profesora nauk prawnych uzyskała w 2014 r. W 2016 r. została nominowana na stanowisko profesora zwyczajnego na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii. W ciągu swojej pracy zawodowej na Uniwersytecie Wrocławskim trzykrotnie odbyła staże naukowe w Niemczech (Uniwersytety w Wurzburgu, Berlinie i Bochum). Obecnie współpracuje naukowo z Uniwersytetem Masaryka w Brnie oraz z Uniwersytetami w Salzburgu i Grodnie.
Jest autorką ponad 200 prac naukowych opublikowanych w kraju i za granicą, w tym 5 monografii samodzielnych i 4 monografii we współautorstwie. Była redaktorem naukowym 6 tomów prac zbiorowych, sporządziła 75 opublikowanych opinii prawnych. Obecnie jest członkiem rady programowej czasopism "Finanse Publiczne" i "Kwartalnik Prawa Podatkowego".
Na Uniwersytecie Wrocławskim pełniła liczne funkcje, w tym związane z gospodarką finansową uczelni. Była m.in. przez wiele lat przewodniczącą Komisji Finansowej na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii, a także zastępcą przewodniczącego tej Komisji W latach 2008-2012 była prodziekanem ds. studiów stacjonarnych prawa a od 2012 r. do 14.03.2016 r. prodziekanem ds. finansowych na tym Wydziale. Jest przewodniczącą Senackiej Komisji Finansowej Uniwersytetu Wrocławskiego oraz pełni funkcję skarbnika Społecznego Komitetu Budowy Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu. Od 2012 r. jest kierownikiem Katedry Prawa Finansowego. W dniu 14.03.2016 r. została wybrana na dziekana Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii.
Obok działalności akademickiej czynnie angażuje się w sprawy publiczne. W latach 1990-2000 orzekała w Samorządowym Kolegium Odwoławczym, a w latach 2000-2010 w Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych. Była także członkiem Państwowej Komisji Egzaminacyjnej ds. Doradztwa Podatkowego. Działała jako ekspert w Biurze Orzecznictwa w Sprawach Samorządowych przy Sejmiku Samorządowym Województwa Wrocławskiego, a następnie w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Dolnośląskiego. Brała udział w komisjach egzaminacyjnych na aplikację radcowską, notarialną i adwokacką. Od 1990 r. współpracuje z Kancelarią Ekspertyz Prawnych przy Sejmie i Senacie oraz z komisjami Sejmu i Senatu RP. W ramach tej współpracy przygotowała ekspertyzy dotyczące projektów ustaw z zakresu prawa finansów publicznych ze szczególnym uwzględnieniem prawa finansów samorządu terytorialnego.
Jest mężatką, mąż Marcin Miemiec jest profesorem na Uniwersytecie Wrocławskim, kierownikiem Zakładu Prawa Administracyjnego i sędzią Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Mają dwoje wnucząt, ich córka Małgorzata jest lekarką.
Jest zapaloną podróżniczką. Zwiedziła wszystkie kontynenty oprócz Antarktydy.
Prawnik; Instytut Historii Państwa i Prawa; Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii - prorektor ds. studenckich
Urodził się w 1969 r. w Warszawie. Jest absolwentem XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Polonii Belgijskiej we Wrocławiu. W 1993 r. po ukończeniu studiów prawniczych na Uniwersytecie Wrocławskim został zatrudniony na stanowisku asystenta, następnie adiunkta, a od 2013 r. na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Zakładzie Prawa Rzymskiego. Od 2014 r. jest także kierownikiem Pracowni Europejskiej Kultury Prawnej. Stopień naukowy doktora uzyskał na podstawie rozprawy Societas w twórczości glosatorów i komentatorów, którą obronił w 2002 r., zaś stopień doktora habilitowanego w 2010 r. na podstawie monografii Arbitraż w doktrynie prawnej średniowiecza.
Główny obszar zainteresowań naukowych prof. Wojciechowskiego stanowi prawo rzymskie i jego recepcja w średniowieczu i czasach nowożytnych. W obrębie tej problematyki skupia się w szczególności na zagadnieniach takich jak historia pojęcia osoby prawnej, historia prawa spółek i sądownictwo polubowne. Jest autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych oraz tłumaczeń na język polski ustaw arbitrażowych szeregu państw Europy i świata. Był redaktorem naukowym trzech monografii z zakresu historii prawa, historii gospodarczej i sądownictwa polubownego. Wchodzi w skład kolegium redakcyjnego kwartalnika "Arbitraż i Mediacja".
Utrzymuje kontakty naukowe z zagranicznymi ośrodkami badawczymi, głównie w obszarze niemieckojęzycznym. Dwukrotnie przebywał na stypendium Max-Planck-Gesellschaft w Max-Planck-Institut für ausländisches und internationales Privatrecht w Hamburgu. Uczestniczył w wieloletnim programie badawczym Max-Planck-Institut für europäische Rechtsgeschichte we Franfurcie nad Menem zatytułowanym "Rechtskulturen des modernen Osteuropa: Traditionen und Transfers" finansowanym ze środków Fundacji Volkswagena. Obecnie bierze udział w programie naukowym "Außergerichtliche und gerichtliche Konfliktlösung" finansowanym ze środków rządu krajowego Hesji realizowanym przez Max-Planck-Institut für europäische Rechtsgeschichte we Franfurcie nad Menem.
W 2015 r. wypromował pierwszego doktora. Sprawuje opiekę naukową nad pięciorgiem doktorantów, z których troje otworzyło już przewody doktorskie. Występował w charakterze recenzenta w trzech przewodach doktorskich i jednym habilitacyjnym. Wypromował kilkudziesięciu magistrów prawa lub administracji. Jest recezentem stałym kilku czasopism naukowych, recenzował także książkowe opracowania wieloautorskie.
Jest członkiem kilku komisji, w tym zespołów do spraw jakości kształcenia oraz do spraw nauki i współpracy z zagranicą, na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii. Sprawuje także funkcję przewodniczącego wydziałowego Sądu Konkursowego dla prac dyplomowych.
Aktywnie angażuje się w działalność społeczną - należy do grona fundatorów Fundacji Europejskiej Kultury Prawnej oraz Fundacji Absolwentów Czternastki. Pełni również funkcję opiekuna Studenckiego Koła Naukowego Europejskiej Kultury Prawnej.
Jest żonaty z Agatą - absolwentką Uniwersytetu Wrocławskiego i radcą prawnym. Państwo Wojciechowscy mają dwie córki: Karolinę - licealistkę oraz Agnieszkę - uczennicę szkoły podstawowej.
Prof. Wojciechowski uwielbia piesze wycieczki w góry, interesuje się historią techniki, dziejami gospodarczymi świata oraz dendrologią.
